Why Won’t Massachusetts Pass A Law Against Female Genital Cutting?
Today, FGM/C is banned under federal law, yet, only 26 states in the U.S. have laws against it. Massachusetts is not one of them. According to the Center for Disease Control and Prevention, it is estimated that over half a million girls and women in the United States are at risk. Massachusetts ranks 12th in the nation for at-risk populations with an estimated 14,591 women and girls. Since 2012, the Massachusetts Women’s Bar Association has tried to advocate over and over again for a state law criminalizing FGM/C. Yet, to this day, no law has been put into place. The current bills, S.788, and H.2333 have been sent to a committee for study and most likely will not move forward either. In an effort to raise more awareness on the issue and to prompt community action to encourage Massachusetts state legislature to pass such a law, Mariya Taher (a survivor of FGM/C) and Hanna Stern (an advocate against FGM/C), started a change.org petition calling on Governor Charlie Baker, Speaker of the House Robert DeLeo, and President of the Senate Harriette Chandler, to take action and protect all girls in Massachusetts, as FGM/C is nearly always carried out on minors, is a violation of the rights of children, and reflects deep-rooted inequality between the sexes that constitutes an extreme form of discrimination against women. Massachusetts needs a bill that unequivocally reiterates that female genital mutilation/cutting is a form of violence. There are laws against domestic violence and sexual assault. We need a law against FGM/C as well. Read more: Sign Ban FGM in Massachusetts Change.org Petition Learn Advocacy Tips on Writing a Letter to Your Legislator or Governor Read Mariya’s op-ed – ‘Why Won’t Massachusetts Pass a Law to Stop FGM’ Learn which U.S. states have FGM/C laws.
Raising the conversation on Female Genital Cutting in Massachusetts
During February, Lesley University and Brandeis University in Massachusetts hosted events to elevate the conversation and build awareness on the topic of FGC as it occurs in the U.S. and the larger global world. On Feb 12th, Lesley University hosted Examining the Intersection Between Tradition and Gender Violence. The event showcased a screening of A Pinch of Skin, a documentary on FGC in India by Priya Goswami, followed by a panel discussion moderated by Mariya Taher with speakers attorney Joanne Golden, community health leader Abdirahman Yusuf, and OBGYN Dr. Melody Eckardt. Panel speakers shared their perspectives on FGC, drawing on their personal experiences with survivors across their multiple cross-cultural and professional fields to bring attention to this often silenced issue. To read more about the event, click here. Additionally, on Feb 14th, The Heller School for Social Policy and Management at Brandeis University hosted a conversation with Mariya Taher on “How Storytelling can Change Social norms, and Help to End Female Genital Cutting.” To learn more about the event, visit ‘A Pinch of Skin’ Documentary Screening and Discussion.
ફિમેલ જેનિટલ કટિંગનો અંત કરવાના આપણા લક્ષ્યમાં આપણે ડેટ્રોઈટના ડૉક્ટરને બદનામ કરવા નથી
આ આર્ટિકલ પહેલા સહિયો દ્વારા તારીખ 24 એપ્રિલ 2017ના રોજ અંગ્રેજીમાં પ્રકાશિત કરવામાં આવ્યો હતો. Read the English version here. લેખક: અનામી દેશ : અમેરિકાઉંમર : 34 મારા સાતમાં જન્મદિવસ પછી તુરત જ હું મારી દાદીને મળવા ન્યૂયોર્ક ગઈ. મારી માંએ મને કહ્યું કે આ એક ખાસ મુલાકાત બની જશે અને મારી સાથે એક “મહત્વની પ્રક્રિયા” કરવાની હતી. મને કેહવામાં આવ્યું કે “દરેક દીકરી સાત વર્ષની થાય ત્યારે તેણી પર આ પ્રક્રિયા કરવાની હોય છે” જેમ, મારા પહેલા મારી મોટી બહેને કરાવી હતી તેમ. મારી માંએ કહ્યું કે હું જ્યારે મોટી થાવ ત્યારે મારા “સુખી લગ્ન જીવન” માટે આ પ્રક્રિયા કરવામાં આવે છે. સાત વર્ષની ઉંમરે આ સફાઈ મારા માટે સંતોષપૂર્ણ હતી. આ સફાઈને મેં સર્વસામાન્ય માની અને એવું માની લીધું કે બધા ધર્મો અને સંસ્કૃતિઓના બૈરાઓમાં આવી પ્રક્રિયા કરવાનો રીવાજ હશે. ત્યારે મને એ વાતનો ખ્યાલ નહોતો કે એ દિવસ ઘણી બધી રીતે મારી જીંદગીને બદલી નાખશે. એ પ્રક્રિયાથી મને ઈજા થઈ. સ્વાભાવિક રીતે જ, આ પ્રક્રિયા અમારા સમાજની મેડિકલ ટ્રેનિંગ લીધા વિના ની એક વૃદ્ધ બૈરી દ્વારા બેસમેન્ટ ફ્લોર પર બેદરકારીપૂર્વક કરવામાં આવી હતી. પંરતુ, તે દિવસે મને એવો મેસેજ આપવામાં આવ્યો કે “આના કારણે તારૂં લગ્ન જીવન સુખી થશે” અને ત્યારબાદ મારા સંપૂર્ણ જીવન દરમિયાન મને એવા મેસેજો આપવામાં આવ્યા કે “બૈરી તેની ઉત્તેજનાને નિયંત્રણમાં રાખી શકે એટલા માટે આ પ્રક્રિયા કરવામાં આવે છે”, “તમે તામારા પતિ પ્રત્યે વફાદાર રહો તેની ખાતરી માટે આવી પ્રક્રિયા કરવામાં આવે છે”, “બૈરાઓએ તેમના પતિઓને ખુશ રાખવા જરૂરી છે”. ખરેખર, આવા મેસેજોએ સૌથી વધુ માનસિક ત્રાસ આપ્યો. આવા મેસેજો ને કારણે હું એવું જીવન જીવી જેમાં, હું મને મારા જીવનસાથી સામે નીચલા દરજ્જાની મહેસુસ કરતી હતી અને આવું જ મેં મારી કુદરતી ઉત્તેજનાઓ/લાગણીઓ પ્રત્યે પણ મહેસુસ કર્યું. જેમ હું મોટી થઈ તેમ મને સમજાયું કે એ દિવસની મારાપર કેવી અસર પડી, હું અસ્વસ્થ અને ખૂબ જ ગુસ્સે થઈ ગઈ. મને જે પ્રક્રિયા કરવા માટે ફરજ પાડવામાં આવી એ બાબતને લઈ હું ખૂબ જ ગુસ્સા માં હતી અને સતત વિચાર કરતી કે જો એ દિવસ મારી જીંદગીમાં ક્યારેય ના આવ્યો હોત તો કેટલુ સારૂં હોત. બેશક, આ પ્રક્રિયા હેઠળથી પસાર થવું પડશે તેવી અન્ય નાનકડી દીકરીઓનો જ્યારે હું વિચાર કરું છું ત્યારે મારૂં મન ગુસ્સો, દુઃખ અને અસહાયતાની લાગણીથી ભરાઈ જાય છે. મેં આશા રાખી કે આપણા સમાજના લોકો, નિર્દોષ દીકરીઓને આ પ્રથાનો ભોગ બનતા અટકાવશે. મેં આશા રાખી કે લોકો જાગશે અને મહેસુસ કરશે કે તેઓ દીકરીના જીવનને સુખી નહિં પરંતુ વધારે દુખી બનાવી રહ્યાં છે. તેઓ મેહસુસ કરશે કે આ પ્રથા અપનાવી તેમણે કોઈ સારૂં કાર્ય કર્યું નથી. થોડા દિવસો પહેલા, ડેટ્રોઈટની એક મહિલા ડૉક્ટરના સમાચાર આવ્યા, જેના પર ગેરકાયદેસર રીતે બે જુવાન દીકરીઓ પર એફ.જી.એમ. ની પ્રક્રિયા કરવાનો આરોપ લગાવવામાં આવ્યો છે. આ પ્રથાનો વિરોધ કરતા અન્ય લોકોની જેમ, મારી પણ પહેલી પ્રતિક્રિયા “ન્યાય મળ્યો” એવી હતી. અંતે આ પ્રથા માટે કોઈને તો જવાબદાર માનવામાં આવ્યા હતા. આ એક ગંભીર સમસ્યા છે, એ બાબતથી ફક્ત વિદેશોના જ નહિં પરંતુ કદાચ અહીં અમેરિકાના લોકો પણ માહિતગાર થશે. મેં એમ પણ વિચાર્યું કે જે લોકો એફ.સી.જી.ની પ્રક્રિયા કરાવવાનું વિચારી રહ્યાં છે તેવા લોકોમાં આ કેસને કારણે ડર પેદા થશે. આ સમાચાર પરની લોકોની પ્રતિક્રિયા જોઈ મારૂં સમર્થન નિરાશામાં પરિવર્તિત થઈ ગયું. લોકો કઠોરતાપૂર્વક આ પ્રથા અને ઈસ્લામનો વિરોધ કરવા લાગ્યા, લોકોએ આ ડૉક્ટરને એક ક્રૂર નિર્દય સેક્સ્યૂઅલ પ્રિડેટર તરીકે બદનામ કરવા લાગ્યા. પરંતુ, મને તેણીમાં એવુ કંઈ દેખાયુ નહિં. મને તેણી, મારી માં, માસી અથવા દાદીમાં જેવી ફ્કત એક સામાન્ય બૈરી દેખાઈ. એક બૈરી, એક માંને, જે બાબત શ્રેષ્ઠ લાગી રહી હતી તે કરવાનો પ્રયત્ન કરી રહી હતી. મારી માં મને નુક્શાન પહોંચાડવાના ખરાબ ઈરાદા સાથે મને આ પ્રક્રિયા કરાવવા માટે નહોતી લઈ ગઈ. જે રીતે આપણે આપણા બચ્ચાઓને રસી મુકાવવા, જરૂરી શસ્ત્રક્રિયા કરાવવા અથવા છોકરાની સુન્નત કરાવવા લઈ જઈએ છીએ, તેવા ઈરાદા સાથે તેણી મને આ પ્રક્રિયા કરાવવા લઈ ગઈ હતી. આપણા બચ્ચાઓપર કોઈપણ પીડાકરક પ્રક્રિયા કરવામાં આવે તેનું આપણને દુઃખ થાય છે પરંતુ, એ તેમના સારા માટે કરવામાં આવતુ હોવાનું માની આપણે આવુ કાર્ય કરીએ છીએ. આપણે આપણા તબીબી વ્યાવસાયિકોના માર્ગદર્શન પર વિશ્વાસ મુકીએ છીએ કારણ કે, તે ક્ષેત્રના નિષ્ણાત રૂપે તેમનું સન્માન અને વિશ્વાસ કરવામાં આવે છે. તેજ રીતે, બોહરા સમાજના લોકો – ખાસ કરી સાથે રહેતા એક સમાન આસ્થાવાળા લોકો – તેમના ધાર્મિક આગેવાનોના માર્ગદર્શન પર વિશ્વાસ મુકે છે. તેમની દુનિયામાં, આવા આગેવાનોને વિશ્વાસપાત્ર “નિષ્ણાતો” તરીકે સ્વીકારવામાં આવે છે, જે આપણા દરેક ઈન્સાન માટે શું શ્રેષ્ઠ છે તે જાણે છે. તેમના માટે, આવા આગેવાનો દ્વારા નક્કી કરવામાં આવેલા પવિત્ર નિયમો તબીબી સમુદાયો અથવા રાજકારણીઓ દ્વારા નિર્ધારીત ધોરણોથી ઉપર હોય છે. તેથી હું જ્યારે આ મહિલા ડૉક્ટરને જોઉં છું ત્યારે મને તેણીમાં ખલનાયિકા નહિં પરંતુ એક વિક્ટિમ દેખાય છે. મારા પોતાના જેવી એક વિક્ટિમ, જેણે નાનપણમાં ગેરકાયદેસર રીતે આ પ્રક્રિયા કરાવી છે. એવી બૈરી જેનો ભૂતકાળમાં શારિરીક ગેર ઉપયોગ કરવામાં આવ્યો એટલું જ નહિં પરંતુ, સારા ઈરાદા સાથે પ્રક્રિયા કરવા માટે આજે પણ તેણીને માનસિક ત્રાસ આપવામાં આવી રહ્યો છે. તેણીએ કરેલા કાર્યમાટે હું તેણીને સંપૂર્ણપણે દોષમુક્ત નથી કરતી પરંતુ, જો દરેક ઈન્સાને તેમના કાર્યોની જવાબદારી લીધી હોત તો તેણીએ કદાચ આવું કાર્ય ના કર્યું હોત. હું ફક્ત તેણીનો પક્ષ રાખવાનો પ્રયત્ન કરી રહી છું, તેણીની દ્રષ્ટિથી જોઈએ તો એમ લાગે છે કે કદાચ તેણી પાસે અન્ય કોઈ ચોઈસ નહોતી. તેથી, તેણીને ખલનાયિકા બનાવી અને દંડ આપી તમે બીજા થોડા ડૉક્ટરોને આવી પ્રક્રિયા ના કરવા માટે ડરાવી શકો. તેમના બચ્ચાઓ પર આવી પ્રક્રિયા ના કરાવવા માટે તમે અન્ય થોડી માંઓને રોકી શકો છો પંરતુ, તેણીને દંડ આપવાથી, દુરૂપયોગ કરતા લોકોને દંડ મળશે નહિં. જ્યાંસુધી આ મરદ આગેવાનો આવી પ્રથાનું સમર્થન કરતા રહેશે અને તેમના ધાર્મિક ઉપદેશનું મહત્વ જાળવી રાખશે ત્યાંસુધી સમર્થકો તેમના આદરણીય આગેવાનોના માર્ગદર્શનને અનુસરતા રહેશે. મને વધારે ડર એ બાબતનો છે કે આપણા સમાજ માંથી એફ.જી.સી.ના સમર્થનમાં આવતા સતત મેસેજની સાથે-સાથે આ જાહેર કેસ, આ પ્રથાને છૂપી રીતે વધારે અનુસરવા તરફ લઈ જશે. તેથી, ડૉક્ટરોના સ્વચ્છ ક્લિનીકોમાં કલાકો સુધી ગેરકાયદેસર પ્રક્રિયા કરવાના બદલે, મારી સાથે થયુ તેમ, આપણી દીકરીઓ પર ગંદા અને ઠંડા બેસમેન્ટ ફ્લોર પર આ પ્રક્રિયા કરવામાં આવશે.
ફીમેલ જેનિટલ કટિંગની આ પ્રથાને ફક્ત એકલા કાયદા દ્વારા જ સમાપ્ત કરી શકાય નહિં
આ આર્ટિકલ પહેલા સહિયો દ્વારા તારીખ 26 એપ્રિલ 2017ના રોજ અંગ્રેજીમાં પ્રકાશિત કરવામાં આવ્યો હતો. Read the English version here. લેખક : સબિહા બસરાઈ દેશ : કેલિફોર્નિયા, અમેરિકાઉંમર : 34 વર્ષ એફ.જી.સી. અથવા બોહરા સમાજ જેને ખતના તરીકે ઓળખે છે, તે મુદ્દો અંધકાર માંથી બહાર આવ્યો છે અને લોકો તેના વિષે ખુલ્લેઆમ વાત કરે છે એ મહત્વનું છે. ઘણા લોકો જાણતા નથી કે આ પ્રથા કેટલી ક્રૂર છે અને બૈરાઓની સેક્સ્યૂઆલિટી સંબંધી શરમને કારણે તેમજ મરદપ્રધાન સમાજની રચના દ્વારા લાગુ કરવામાં આવેલ રીપ્રોડક્ટિવ હેલ્થ (પ્રજનનક્ષમ સ્વાસ્થ્ય)ને કારણે લોકો એ વિષે વાત કરવાનું ટાળે છે. હું આશા રાખુ છું કે નાની દીકરીઓ પર એફ.જી.સી. ની પ્રક્રિયા કરવાના આરોપ હેઠળ એક બોહરા ડૉક્ટરને ગિરફ્તાર કરવામાં આવ્યા હોવાનો ડેટ્રોઈટનો કેસ ઘણાં કુટુંબોને આ પ્રથા ના અપનાવવા માટે પ્રોત્સાહિત કરશે જેથી, નવી પેઢીની નાની દીકરીઓને આવી પ્રથાઓ હેઠળથી પસાર ના થવું પડે. આ હાનિકારક પ્રથાનો મુદ્દો ધાર્મિક અથવા અધાર્મિક હોવું નથી. આ મુદ્દો સાચા અથવા ખોટા હોવાનો પણ નથી. પરંતુ, ખરી વાત એ છે કે ખતના પ્રક્રિયા એક અનુચિત કાર્ય છે. જો કે, ડેટ્રોઈટના કેસમાં બન્યું તેમ, અમેરિકન મુસ્લિમ પરની દેખરેખ ચિંતાઓ ઊભી કરે છે. આપણી મસ્જિદો અને કમ્યૂનિટિ સેન્ટરો પર પહેલાથી જ સરકારી એજન્સીઓ દેખરેખ રાખી રહી છે, જે આપણને જાતીભેદ કરીને આપણા સામાજીક અધિકારોનો ભંગ કરે છે. બધા બોહરાઓએ તે સમજવું મહત્વપૂર્ણ છે કે સરકારી એજન્સીઓના મનમાં આપણું હિત જ હોય એ જરૂરી નથી અને ખતનાના મુદ્દાનો લાભ ઉઠાવી તેઓ વધારે ત્રાસ આપવાનું અને આપણા સમાજ પર વધારે દેખરેખ રાખવાનું ઉચિત માની શકે છે. ખતના પ્રથા સમાપ્ત થવી જોઈએ પરંતુ, મારૂં માનવું છે કે સમાજને શિક્ષિત કરવા દ્વારા અને જમાતો (બોહરા સમાજની સભાઓ)ના આયોજનો દ્વારા જ આ પ્રથાનો સાચો અંત થશે. આપણામાંથી કોઈ ઈચ્છતું નથી કે આપણા સમાજમાં જબરદસ્તી કરવામાં આવે પરંતુ, આપણે સમજવું જોઈએ કે ફક્ત કાયદા દ્વારા જ તેનું સમાધાન થઈ શકે નહિં અને કેટલાક કિસ્સાઓમાં, સરકારી એજન્સીના અમુક અધિકારીઓની નકારાત્મક કાર્યવાહી આપણા સમાજની સુરક્ષા અને સલામતી માટે હાનિકારક રહી છે. તેથી, અમેરિકામાં રહેતા બધા બોહરાઓને હું સાવચેત કરું છું કે વકીલની હાજરી વિના સરકારી એજન્સીઓ સાથે ક્યારે વાત કરવી નહિં અને આપણા સમાજે સાથે મળી ખતના જેવી હાનિકારક પ્રથાઓને બંધ કરવાના માર્ગ શોધવા માટે પણ હું બધા બોહરાઓને પ્રોત્સાહિત કરવા માગુ છું.
એક બોહરા બૈરી દ્વારા સૈયદના માટે એક પત્ર
આ આર્ટિકલ પહેલા સહિયો દ્વારા તારીખ 12 મે 2017ના રોજ અંગ્રેજીમાં પ્રકાશિત કરવામાં આવ્યો હતો. Read the English version here. લેખક: અનામી રહેવાસી દેશ : અમેરિકા પ્રતિ, સૈયદના મુફદ્દલ સૈફુદિન, દરેક પરિસ્થિતિમાં અમે તમારી સાથે રહ્યાં, કોઈપણ પ્રશ્નો કર્યા વિના તમે કહ્યું તે માન્યું અને તમે કહ્યું તેવા કપડા પહેર્યા. જ્યારે તમે અમારા 53માં દાઈ બન્યા ત્યારે 53 નંબરને અપનાવવા અમે તમારા માનમાં અમે અમારી લાઈસન્સ પ્લેટો અને ફોન નંબંરોમાં બદલાવ કર્યા. અમારી સુખ-દુઃખની ક્ષણોમાં અમે તમારી રઝા લેવા આવ્યાં કે અમે અમારા પ્રિયજનને દફનાવીએ, અમે લગ્ન કરીએ કે અન્ય દેશમાં જઈએ વિગેરે. તમારા અને સમાજના ફાયદા માટે દાઉદિ બોહરા ટેક્સ રૂપે અમે અમારૂં ધન ખર્ચ કર્યું. અમે અમારી દિવાલોમાં તમારા ફોટા લગાવ્યાં. તમારા ઉપદેશો સાંભળવા અમે ટેક્સાસ, નાઈરોબી અને મુંબઈ જેવા સ્થળો સુધી મુસાફરી કરી. અમે તમને અને તમારા માટે દુવાઓ કરી. આ બધુ અમે સમાજના નામે અને આપણા ઇતિહાસ પ્રત્યે લાગણીના નામે કર્યું.અમે તમારી ભલમનસાઈ અને જ્ઞાન પર વિશ્વાસ કર્યો. અમે વિશ્વાસ કર્યો કે જ્યારે અમેતમને મદદ માટે બોલાવશું ત્યારે તમે આવશો. ગયા વર્ષે સૈયદના તેહર સૈફુદિનની પુણ્યતિથિ – એ દિવસ, જ્યારે તમને ખબર હતી કે આખું વિશ્વ તમને જોઈ રહ્યું હતુ – તે દિવસે તમે “આપણી આસ્થાને દ્રઢ રાખવા અને અડગ રહેવા” વિષે કહ્યું હતુ. “મોટા સાર્વભૌમ રાજ્યો (દા.ત. અમેરિકા) જે કંઈ કહે છે તે જો આપણી આસ્થામાં કોઈ બદલાવ લાવે તો પણ આપણે તેને સમજવા તૈયાર નથી. બસ, પ્રથાઅપનાવામાં આવવી જોઈએ. જો તે મરદનીપ્રથા હોય તો તે સાચી અને ખુલ્લેઆમ થઈ શકે છે. પરંતુ, એ પ્રથા બૈરાઓની હોય તો તે છૂપી રીતે થવી જોઈએ, પરંતુ કોઈપણ પરિસ્થિતિમાં તે પ્રથા આપનાવવામાં આવવી જોઈએ. કૃપા કરી, સમજો કે હું કઈ બાબત વિષે વાત કરવાનો પ્રયત્ન કરી રહી છું.” તમે કઈ બાબત વિષે વાત કરતા હતા તે અમે બધાસમજી ગયા હતા. તમે ખતના વિષે બોલી રહ્યાં હતા, દુનિયા આખી જેની નિંદા કરે છે તે એક એવી પ્રથા છે જેમાં કોઈ વ્યક્તિ દીકરીના ક્લિટોરિસના ભાગને કાપે છે. “મોટા સાર્વભૌમ રાજ્યો” (વાંચો: અમેરિકાના કાયદાઓ) નું શું કહેવું છે તેની પરવા કર્યા વિના તમે અમને અમારી યુવાન દીકરીઓ પર ખતના પ્રક્રિયાનો અમલ કરવાનું કહ્યું. એક મહિના પછી અમેરિકા સ્થિત જમાતોએ અને સમાજના સભ્યોએ કાયદાઓને અનુસરવો જોઈએ અને અમેરિકામાં ખતનાની પ્રથા અપનાવી જોઈએ નહિં એવા પત્રો પ્રકાશિત કર્યા. આ પત્રોમાં એમ નહોતુ કહેવામાં આવ્યું કે સ્વાભાવિક રીતે ખતના એક ખોટી પ્રથા છેપરંતુ, અન્ય કોઈ સ્થળે જઈ આ પ્રક્રિયા કરવા છૂપી રીતે તમે અમને પ્રોત્સાહિત કરતા હતા. અમને સ્પષ્ટ રીતે આ વાત સમજમાં આવી નહી – કેમ આવે? પરંતુ અમે અમારા માથા નીચે ઝુકાવી રાખ્યા. અમે આ પ્રથાને સમજતા નથી અથવા તેની સાથે સહમત નથી પરંતુ, અમે તમારા પર વિશ્વાસ રાખ્યો. ખતના વૈશ્વિક મુદ્દો બની ગયો છે, ધી ન્યૂયોર્ક ટાઈમ્સ, બી.બી.સી., અલ જઝીરા, યુ.કે. પાર્લામેન્ટ -દાઉદિ બોહરા સમાજને આ ધૃણાસ્પદ કાર્ય સાથે જોડી રહ્યાં છે, આ પ્રક્રિયાની સાચી હકીકતોના સમાચારને કારણે આપણા બૈરાઓની નિંદા થઈ અને કલંકિત થઈ છે.આ પક્રિયાને પ્રોત્સાહન આપી, તમે યુવાન બાળકો સામે હિંસા કરવાની મંજૂરી આપી છે. અને આજે એપ્રિલ 2017માં, ડૉ. જુમાના નગરવાલાએ એક હીલર અને ડૉક્ટકર તરીકેની તેણીની ફરજનો ખુલ્લેઆમ અનાદર કરી ગુનો કર્યો. પંરતુ, આપણે તેનો પૂરો દોષ ખાલી ડૉ. જુમાના નગરવાલાને જ આપી શકીએ નહિં. આ પ્રક્રિયા કરવાનો વિચાર તેણીનો નહોતો. તેણીએ આ પ્રક્રિયા તમારા માટે, તમારા નામ પર અને તમારી સૂચના હેઠળ કરી હતી. તારીખ 26 એપ્રિલ 2017ના રોજ, એક ફેડરલ જૂરીએ ડૉ. નગરવાલા, ફખરુદ્દિન અત્તર અને ફરિદા અત્તર પર ગુનો દાખલ કર્યો. તમારા સમર્થકો હવે મૂશ્કેલીમાં છે અને તમે શું કર્યું? હાથ ઉપર કરી દીધા. તમે “સમજવા તૈયાર નથી” કે “મોટા સાર્વભૌમ રાજ્યો” શુ કહે છે એવી તમારી ઘોષણાના એક વર્ષ પછી, તમે ઝડપથી અમેરિકન લો એન્ફોર્સમેન્ટ સાથે સારા સંબંધ બનાવવાના કાર્યમાં લાગી ગયા. તમે એક એવું નિવેદન જારી કર્યું કે ડૉ. નગરવાલાએ અમેરિકાના કાયદાઓને ના અનુસર્યા તે એક “દુર્ભાગ્યપૂર્ણ” બાબત છે અને દાઉદિ બોહરા સ્થાનિક, રાજ્ય અથવા ફેડરલના કાયદાઓ તોડવાનું સમર્થન કરતા નથી. “અડગ રહેવા” માટે આટલું બધુ? ડૉ. નગરવાલાની બલિ આપીને તમે જામીન પર બહાર આવી ગયા. તેથી, હવે અમે સમજી ગયા છીએ કે અમે કેટલું પણ આપીએ, કેટલી પણ દુવા અને પાલન કરીએ તેનો કોઈ મતલબ જ નથી. અમે જાણીએ છીએ કે અમે તમારી પાસે આવીએ, તમે ઈચ્છો તેવા કપડા પહેરીએ, તમે ઈચ્છો તેમ બોલીએ, તમે ઈચ્છો તેમ કરીએ તો પણ, જ્યારે અમારે તમારી જરૂર હશે ત્યારે તમે આવશો નહિં. તમે તમારા કર્મોની જવાબદારી લેશો નહિં. તમે તમારા સમર્થકોને સાથ આપશો નહિં. હું જમાતમાં જવાનું ચાલુ રાખીશ અને મારી સાથી બોહરા બૈરાઓ સાથે દુવા કરીશ. હવે હું આમ ફક્ત મારા કુટુંબની ખુશી માટે અને તેનાથી તેમને શાંતી મળે તે માટે અને અલ્લાહ માટે કરું છું, જે આપણા બધા કર્મોને જોવે છે અને સૈયદના, અલ્લાહ તમને પણ જોઈ રહ્યાં છે. પરંતુ, હવે મને તમારા જ્ઞાન અને શક્તિમાં બિલકુલ વિશ્વાસ નથી. તમારી ભલમનસાઈ અને કૃપાદ્રષ્ટિ પરથી મારો વિશ્વાસ ઉઠી ગયો છે. મારે શું પહેરવું જોઈએ, મારે મારા બાળકોને કેવું શિક્ષણ આપવું જોઈએ અને મારે કેવી રીતે મારી જીંદગી જીવવી જોઈએ તે વિષેના તમારા આદેશોને હવે હું સાભળીશ નહિં. ચાર બચ્ચાઓની માં, જે તમારી સૂચનાઓનું પાલન કરવાના કારણે જેલ ભોગવી રહી છે, તેવા તમારા સમર્થકની તમે કોઈ જવાબદારી લીધી નહિં. જ્યારે તેણીને તમારી સૌથી વધારે જરૂર હતી ત્યારે તમે તેને એકલી છોડી દીધી. આવું જ તમે મારી અને મારા કુટુંબ સાથે પણ કરશો. હું જાણું છું કે જ્યારે તકલીફ આવશે ત્યારે તમે મારો સાથ આપશો નહિં અને તેથી, હું પણ હવે તમારો સાથ આપીશ નહિં.
A letter to Syedna, by a Bohra woman
(Editor’s note – The courageous woman who shared this letter would like it to be known that sahiyo’s platform was the official outlet for her letter.) By: Anonymous Country of Residence: United States To Syedna Mufaddal Saifuddin, We are the ones who showed up. We are the ones who wore the right thing, said the right thing, didn’t ask too many questions. When you became our 53rd leader, we changed our license plates and phone numbers to include the number 53 in your honor. We came to you in our moments of deep grief and our moments of sweet joy to ask for your permission to bury a loved one, get married, move to another country. We parted with our money in Dawoodi Bohra taxes to benefit you and our community. We put photos of you up on our walls. We traveled to Texas, Nairobi, Mumbai to hear your sermons. We prayed to you and for you. We did all of this in the name of the community, in the name of feeling supported by the ballast of history. We trusted your goodness, your wisdom. We believed that when we called to you for help, you would come. Last year, on Syedna Taher Saifuddin’s death anniversary – a day when you knew that people around the world were watching – you spoke out about “keep[ing] our things strong, stay[ing[ firm. Even the big sovereign states [i.e. United States], whatever it is they say, if it makes any difference to our things, then we are not prepared to understand!…The act has to happen! If it is a man, then it is right, it can be openly done, but if it is a woman then it must be done discreetly, but then the act has to be done. Please understand what I am trying to talk about…” We understood; we all knew what you were talking about. You were speaking about khatna, a globally reviled practice in which someone cuts part of a girl’s clitoris. You instructed us to carry out khatna on our young girls regardless of what the “big sovereign states” (read: US law) had to say. One month later, US-based jamaats published letters stating that community members should follow the law and not practice khatna in the US. These letters didn’t say that khatna was inherently wrong; they impliedly encouraged us to travel elsewhere for the procedure. We were confused – how could we not be? But we kept our heads down. We did not understand or agree with this practice, but we believed in you. Khatna has gone global – The New York Times, the BBC, Al Jazeera, UK Parliament – are associating the Dawoodi Bohra community with this heinous act, accurately reporting on a procedure that has abused and denigrated our women. In encouraging this procedure, you sanctioned violence against young children. And now here we are. April 2017. Dr. Jumana Nagarwala committed a crime in flagrant disobedience of her role as a healer and doctor. But we can’t place the blame entirely on Dr. Nagarwala. She didn’t come up with this idea. She did it for you, in your name, under your instruction. On April 26, 2017, a federal jury indicted Dr. Nagarwala, Fakhruddin Attar and Farida Attar. Your followers are in hot water now and what did you do? You washed your hands of them. Less than a year after your pronouncement that you were “not prepared to understand” what “big sovereign states” say, you swiftly worked to ally yourself with US law enforcement. You issued a statement saying it was “unfortunate” Dr. Nagarwala had not followed US law, that the Dawoodi Bohras do not support any violation of local, state or federal law. So much for staying “staying firm.” You threw Dr. Nagarwala under the bus and bailed. So now we know. We know that it doesn’t matter how much we gave and prayed and observed. We know that even if we show up and wear what you want, say what you want, do what you want, you won’t show up for us when it matters. You will not take responsibility for your actions. You will not stand by your followers. I will continue to go to the jamaat and pray alongside my fellow Bohra women. I do this now only for the love of my family, for the peace that this brings them, for the Allah who sees everything we do – including you, Syedna. But I do not believe in your wisdom and power anymore. I have lost all faith in your goodness, your grace. I will not listen to your edicts about what I should wear, how I should educate my children, how I should live my life. You took no responsibility for your follower who carried out your instructions – a mother of four who is now facing jail time. You abandoned her when she needed you most. You would do the same to me and my family. I know that when the reckoning comes, you will not stand by me, and so I will not stand by you anymore. This blog was later published in Gujarati. Read the Gujarati version here.
Law alone cannot end the practice of Female Genital Cutting
By Sabiha Basrai Country: California, United StatesAge: 34 years old It is important that the issue of FGC or Khatna, as known to the Bohra community, is brought out from the shadows and discussed openly. Many people do not understand how brutal the practice is and simply prefer not to discuss it because of the entrenched shame around women’s sexuality and reproductive health that is enforced through patriarchal social structures. I hope that the Detroit case in which a Bohra medical doctor was arrested on charges of performing FGC on minor girls, encourages more families to say no to the practice so that future generations of young girls will be shared. This harmful practice is not an issue of being religious or not religious. Neither is it an issue of right and wrong. Khatna is just wrong. The Detroit case does, however, raise concerns about the surveillance of Muslim Americans. Our mosques and community centers are already targeted by law enforcement who racially profile us and infringe upon our civil rights. It is important that all Bohras understand that law enforcement does not necessarily have our best interests in mind and could exploit the issue of Khatna to justify further harassment and surveillance of our communities. Khatna should end, but I believe the practice will only truly end through community education and organizing within the jamaats (Bohra congregations). None of us want to see violence occur in our communities, but we must be conscious that law alone is not the answer, and in some instances, the negative action of some law enforcement officials have been detrimental to the safety and security in our communities. Therefore, I caution all Bohras living in America to never speak to law enforcement without a lawyer present. And, I encourage Bohras to also find ways to work within the community to end harmful practices such as Khatna. This post was later translated in Gujarati. Read the Gujarati translation here.
Let us not vilify the Detroit doctor as we work to end Female Genital Cutting
By: Anonymous Country: United StatesAge: 34 Shortly after my seventh birthday, I went to visit my grandmother in New York. My mother told me this visit was going to be special because I turned seven and I had to have something “important done”. “All girls have to have it done when they turn seven,” I was told, just as my older sisters had it done before me. My mother said it was to ensure a “good marriage” when I am older. At the age of seven, this was a more than sufficient explanation for me. I just took this explanation as the norm, and even believed that women of all faiths and cultures must undergo the same experience. At the time, I had no idea that day would be life-changing for me on so many levels. The procedure harmed me physically. It was, unsurprisingly, botched, being conducted on a basement floor by an untrained older housewife in our community. But the message I was told that day – “this will help your marriage”, and messages I was subsequently told throughout my life “this is to make sure women’s urges are controlled”, “these things are done to make sure you are loyal to your husband”, “women need to appease their husband” – these messages are what truly did the most psychological harm. These messages have caused me to live a life in which I felt inferior to my partner and felt shame for all my natural urges/feelings. As I grew more aware of how that day impacted me, I became upset and resentful. I was angry about what I was forced to go through and constantly wondered what would have been if that day never happened. Thinking about other little girls, who would undoubtedly have to undergo the same thing, overwhelmed me with feelings of anger, sadness, and helplessness. I hoped people in our community would stop subjecting innocent girls to this practice. I wished people would wake up and realize they were doing more harm than good – that they were truly doing no good at all. A few days ago news broke of a female doctor in Detroit who was charged with illegally performing FGM on two young girls. My first reaction – like that of many who are opposed to this practice – was a feeling of vindication. Someone was finally being held responsible for this practice. People might start becoming aware that this is a serious problem, not just abroad, but right here in the US. I also thought this case might act as a deterrent for many other people who are thinking of performing FGC. After witnessing people’s reaction to the news, my vindication soon turned into disheartenment. People adamantly opposed to the practice or adamantly opposed to Islam, began to vilify this doctor as a cruel heartless sexual predator. But that is not what I saw in her. I just saw a woman, just like my mother, aunt, or grandmother. A woman – a mother – who was trying to do what was best. My mother did not take me for that procedure with some malicious intent to hurt me. She did so, in the same manner, many of us take our children for immunizations, needed surgeries, or even male circumcisions. It hurts us to subject our children to anything painful, but we do so with the firm believe that it is being done in their best interest. We put faith in our medical professional’s guidance because they are widely respected and trusted as experts in a field. Similarly, people living in a Bohra community – those constantly surrounded by those of similar faith – put their faith in the guidance of their religious leaders. In their world, these leaders are widely accepted as trusted “experts” who know what is best for each one of us. For them, the divine rules set forth by these leaders well supersede standards set by medical communities or politicians. So I look at this woman and I don’t see a villain – I see a victim. A victim like myself who has undoubtedly also been unjustly cut as a child. A woman who was not only physically abused in the past but also continues to be mentally manipulated into acting against her better judgment. I am not completely absolving her from the choices she made – everyone must take responsibility for their actions, and she could have acted differently. I am just attempting to explain, from the perspective of her world, how it often might seem like there is no choice for her to do otherwise. So by villainizing her, punishing her – you may scare some other doctors from conducting the practice. You may deter some other mothers from having their children undergo the procedure. But punishing her does not punish the true abusers. As long as the male leaders continue to advocate for this practice and maintain its importance in religious doctrine, followers will continue to adhere to the guidance of their respected leaders. My worst fear is that this public case mixed with continued pro-FGC messaging from our community will drive this practice underground even more. So instead of having doctors illegally practice in their sanitized clinics after hours – our girls will be subjected to experiences similar to mine – being cut by their grandmothers on an unsanitary cold basement floor. This article was later published in Gujarati. Read the Gujarati version here.
Mariya joins Young Philanthropist Responding to Gender-Based Violence Panel
On February 1st, the Board of Directors for Jane Doe Inc., the Massachusetts statewide coalition against domestic & sexual violence organized their first young philanthropist event that included a panel of changemakers who are organizing against gender-based violence in the greater Boston area and beyond. The conversation took place at WeWork in Boston and included discussions around innovative perspectives on what it means to be a young ‘philanthropist’ in 2017. Panelists included Kendra Hicks (Resist Inc.); Meg Stone (IMPACT Boston); Rani Neutil (Safr); and Mariya Taher (Sahiyo).